Dużo zdrowia oraz wszelkiej
pomyślności życzę wszystkim
zaglądającym do mojego wirtualnego
świata.
Bardzo serdecznie dziękuję za wszystkie
życzenia oraz za to, że byłyście
(byliście) przy mnie przez cały ostatni
rok.
Jesteście WSPANIAŁE – otrzymałam w
tym roku wielki dar:
Waszą przyjaźń
i
pomoc.
Dziękuję Wam bardzo.
W wyniku losowania został wybrany wpis nr 1 - “Cicha wielbicielka”
Wyrzuciłam swoje komentarze oraz komentarze cichej wielbicielki i zostało mi 27 komentarzy – kochane random.org wylosowało komentarz 4 – niestety osoby tej nie było wśród zainteresowanych Candy. Musiałam więc spróbowac jeszcze raz. I wyszedł nr 25:
Treśc komentarza Agnieszki usunęłam, bo nie chce mi się podejmowac dyskusji z naszą cichą wielbicielką.
Agnieszko bardzo proszę o adres na makneta@gmail.com
A co do cichej wielbicielki, to PAMIĘTAJ – TO CO DAJESZ INNYM OD SIEBIE WRACA DO CIEBIE ZE ZDWOJONĄ SIŁĄ.
I jeszcze jedna informacja
Już od pewnego czasu myślę intensywnie nad tym. Prowadzę blog już bardzo długo. Jakoś wymknęło mi się to spod kontroli – za dużo czasu spędzam w sieci i troszkę zbytnio hobby przysłania mi świat. Poza tym podjęłam nowe wyzwania i co za tym idzie nowe obowiązki. Dlatego też powoli się z Wami żegnam.
Pamiętam, że obiecałam jeszcze końcówkę chusty i nagrody. Pamiętam również od RR-ach i innych zabawach, w których biorę udział. Tak więc nie jest to pożegnanie ostateczne.
Muszę sobie sama dac po prostu szlaban na komputer i przede wszystkim na Internet i na blogosferę oraz fora. Naprawdę nie chcę, ale muszę.
Za oknem piękne słońce, a my spędzamy weekend w domu złożenie chorobą.
Jeszcze w sobotę rano kupiłam śliwki na ciasto, niestety nie doczekały się obróbki, dzisiaj są już przejrzałe.
Jedyne co udało mi się dzisiaj zrobic to pieczone jabłuszka na chore brzuszki.
Zrobione wg tego przepisu. Potrzebne są tylko 2 składniki – jabłka i cynamon. Jabłka myjemy, nie wycieramy, posypujemy ze wszystkich stron cynamonem i pieczemy ok. 20 minut – ja piekłam jakieś półgodziny.
Niestety ze względu na stan zdrowia mój oraz reszty rodziny nie dam rady przygotowac kolejnej części chusty w tym tygodniu. Nie chciałabym robic tego w pośpiechu, bo znowu wkradną się jakieś błędy.
Chciałam tylko dodac, że jeśli ktoś nie trzymał się ściśle ilości powtórzeń rzędów w części pierwszej, to piana morska może wychodzic inaczej niż napisałam w wersji poprawionej i może się zdarzyc, że jeszcze się da wcisnąc jedną pianę, a nawet więcej w rzędzie.
Jak widzicie troszkę narozrabiałam z blogiem. Przez chwilę nawet strach mnie ogarnął, że wypuściłam go w podróż w kosmos. Na szczęście wszystkie posty i komentarze są. Muszę tylko uzupełnic linki.
Dzisiaj tylko prezentacja ostatnio zrobionego abrazo i opaski na uszy. Abrazo robione było z dwóch nitek Angela, a opaska z trzech.
Udało mi się złapac trochę jesiennego kolorku.
Pozdrawiam serdecznie i życzę słonecznego weekendu.
Osobiście, pewnie nie włączę się w pełni w tę akcję, bo ja zawsze w ostatniej chwili zbieram się w sobie, a poza tym mam po drodze przygotowania do balu, ale pomyślałam sobie, że będę sukcesywnie wrzucac ciekawe pomysły na dekoracje świąteczne lub prezenty.
Dzisiaj dekoracje z motywem choinki.
Wszystkie zdjęcia pochodzą ze stron, do których prowadzi link.
Prześliczna choinka na ścianę - idealna do pokoju dziecięcego.
Pracochłonna choinka z płatków kanzashi
I troszkę łatwiejsza ze wstążek
Kartki świąteczne z użyciem punchera serduszko
Może juz starczy tych poszukiwań na dziś – żebym choc 1,2 rzeczy z tego zdołała zrobic do świąt, byłoby super.
Mimo bolącej ręki skończyłam Abrazo. Od siebie dodałam “nuppki”
Jak jest ponuro, źle, ale przy ostrym słońcu takim jak dzisiaj też nie najlepiej.
Zdjęcia robione na szybko, bo wpadłam tylko na trochę do domu na obiad i lecę dalej na dodatkowe zajęcia z karty nauczyciela i szkolenie.
I jeszcze jedno zdjęcie zbliżenie na nuppki
Dostałam też dzisiaj przesyłkę z brakująca włóczką Angel (fioletowy), więc kolejne Abrazo już wkrótce i coś do abrazo na uszki ;-)
Pozdrawiam Was serdecznie
PS. Chciałabym jeszcze zapytac, czy byłybyście zainteresowane wspólnym dzierganiem chusty. Coś raczej dla początkujących. Podawałabym raz w tygodniu wskazówki do kolejnego etapu. Chusta raczej z typu ciepłych, choc z ażurowymi elementami.
Cieszę się bardzo, że moja wymianka dotarła.
Uszyłam torbę i dołożyłam tylko tyci tyci dodatki, ale zdjęcie tylko samej torebki mam.
Torebka ze sztruksu, zapinana na zamek i dośc duża . Torebka powstała dla Marysi - siostry Ewki
Każdy czasami popełnia jakieś głupstwa ;-), ja też – tak jak zapisywanie się do zbyt dużej ilości zabaw.
Nie chciałam swoim poprzednim postem nikogo urazic, a już na pewno nie Marysię i jej siostrę Ewę. Po prostu, chodzi o to, że padam na twarz i się nie wyrabiam. I jest mi głupio, bo są jeszcze inne rzeczy, z którymi zalegam, niestety.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego weekendu
Makneta
Zrobiło się zimno, więc stwierdziłam, że nie mam sweterka do pracy – szczególnie, że 3 razy w tygodniu waruję na przerwach na dolnym korytarzu, na którym są przeciągi.
W piątek przejrzałam moje zapasy włóczkowe i padło na Charismę – miałam z niej wprawdzie robic Kelmscotta, ale do tego jeszcze daleko, bo szkoda się wysilac, a nóż widelec schudnę i potem będę rozżalona, że nie trafiłam w rozmiar.
Postanowiłam zrobic prosty i szybki sweterek. Przejrzałam Ravelry i mój wybór padł na Francise Revisited – druty 6,00 mm oraz 5,00mm, włóczka Charisma (80% wełny i 20 % akrylu) i oczywiście bez zszywania, robiony od góry.
Zaczęłam go dziergac w piątek ok. 22, skończyłam w poniedziałek. Czyli można powiedziec, że jest weekendowym sweterkiem.
Jeszcze tylko nie wiem czy uda mi się przyzwyczaic do takich dziwnych przykrótkich rękawów. I sprawiają one trochę kłopotu przy zakładaniu na wierzch kurtki.
Co do moich planów – nie chciałabym Was rozczarowac, ale z wnętrzarstwem to pewnie nie będzie miało wiele wspólnego. Mój dom wymaga generalnego remontu, a to wymaga czasu i siły (mi brak) i oczywiście pieniędzy, więc na razie mam zamiar tylko troszkę go ulepszyc, by życie było w nim łatwiejsze i przyjemniejsze, a przede wszystkim by udało się trochę zapanowac nad chaosem w nim panującym jak najmniejszym kosztem ;-)
Planów to ja mam dużo, ciągle coś planuję, ale często jest to sprzeczne z wcześniejszymi planami, albo po prostu zapominam o tych planach. Ale postanowiłam coś zrobic z tym blogiem, bo juz nawet zastanawiałam się czy to ma dalej sens – blogowanie, – czy może już i się przejadło? Poza tym pilnie potrzebuję odskoczni od pracy – muszę robic coś co wg mnie ma sens, sprawia przyjemnośc i nie jest walką z wiatrakami. Taką walką jest niestety walka z autyzmem, a teraz jeszcze doszła praca z małymi dziecmi. To nie jest tak, że nie lubię swojej pracy jako nauczyciela, ale zostałam niejako przymuszona do uczenia języka obcego dzieci młodszych – czyli w klasach I-III. Mam 9 klas w każdej od 25 do 30 dzieci. Jest to zupełnie inny sposób pracy niż w starszych klasach – wymagający przede wszystkim większej koncentracji i cierpliwości. Do tego jeszcze nie mam swojej pracowni i biegam z lekcji na lekcję po całej szkole wlokąc swoje pomoce i przydasie.
Na tym koniec na dziś, nie będę wiecej przynudzac.
Dziękuję, że zaglądacie, po prostu za to, że jesteście!
Makneta
