♥Jeśli tylko macie ochotę możecie dodać link do JEDNEGO lub DWÓCH wpisów z
OSTATNICH DWÓCH TYGODNI,
które uważacie za ciekawe.
♥
Może napisałyście tutorial, sfotografowałyście skończoną robótkę lub
ugotowany obiad, a może napisałyście ciekawy artykuł na dowolny temat i
chciałybyście zaprezentować go również osobom odwiedzającym mojego
bloga.
♥ Wystarczy dodać link pod tym postem klikając w niebieski przycisk "Add Your Link"
♥ Zapraszam serdecznie do zaglądania do osób, które biorą udział w linkowaniu i pozostawianiu komentarzy.
PS.
Jeśli podobał Ci się ten post, bardzo proszę udostępnij go na facebooku
lub w google+ lub twitnij - wystarczy kliknąć w którąś z ikonek poniżej
tego wpisu.
Po "Klub Miłośniczek Czekolady" autorstwa Carole Matthews oczywiście sięgnęłam ze względu na kuszący tytuł i okładkę, której trudno się oprzeć. W końcu należę do klubu Anonimowych Czekoladoholików.
Główną bohaterką jest Lucy Lombard, niezbyt pracowita sekretarka (przypominała mi przez to bohaterkę Dziennika Bridget Jones) na zastępstwo pracująca w szowinistycznej firmie, mająca szalenie przystojnego szefa, a oprócz tego, a może przede wszystkim faceta, który nie lubi zobowiązań i który oczywiście łamie jej serce. Lucy uwielbia czekoladę i zawsze w biurku lub torebce ma cały zapas Twixów i M&Msów, a na lunch oraz spotkania z przyjaciółkami zawsze chodzi do Czekoladowego Nieba, w którym zajada się ręcznie robionymi pralinkami.
Czekoladowe Niebo to siedziba Klubu Miłośniczek Czekolady. W tym właśnie miejscu Lucy poznała pozostałe członkinie sekty: bogatą, samotną i nieustająco miłą Autumn Fielding, młodą, niespełnioną matkę Nadię Stone oraz kobietę sukcesu Chantal Hamilton, która ma problemy ze swoim beznadziejnie bogatym i przystojnym mężem.
Początkowo jakoś ciężko było mi się wciągnąć w perypetie kolejnej czwórki papużek nierozłączek (odkąd świat podbił "Seks w wielkim mieście" w większości babskich książek pojawiły się kwartety), szczególnie że zaczynało się klasycznie od zemsty zdradzonej kobiety. Jednakże już po kilkunastu stronach zaczęłam się wczuwać w klimat historii, a przede wszystkim zaczęłam się odprężać i chwilami śmiać się głośno w czasie czytania. I w rezultacie po dwutygodniowych podchodach przeczytałam 400 stron w jedno popołudnie.
Tak więc jeśli szukacie lektury łatwej i przyjemniej, pomagającej się odprężyć, która wbrew pozorom nie zmusza do ciągłego sięgania po coś słodkiego to polecam "Klub Miłośniczek Czekolady", aczkolwiek nie sądzę, żebym była aż taką fanką by sięgnąć po kontynuację czyli "Dietę Miłośniczek Czekolady".
A do
lektury na #słodkiwieczór proponuję bajaderki.
,Wiem noc już ciemna, ale
można przygotować je z rana i wieczorem oddać się słodkiej lekturze
przy deserze.
Początkowo
chciałam zrobić własne czekoladki, ale troszkę zniechęciło mnie
poszukiwanie (oczywiście poszukiwanie w moim własnym domu, bo wiem, że
kupiłam, ale nie pamiętam gdzie je schowałam) odpowiednich (czyli silikonowych) foremek.
Bajaderki robi się bardzo szybko, z półproduktów. Moja porcja jest dość spora, bo straszne łasuchy z nas są.
Składniki:
* 2 opakowania biszkoptów (po 120g) - mogą też być herbatniki
* 30 - 50g masła
* tabliczka gorzkiej czekolady
* bakalie
* słoik (250ml) dżemu niskosłodzonego
* wiórki kokosowe lub posypka czekoladowa do obtoczenia kuleczek
Wykonanie:
* Biszkopty pokruszyć - moje zostały pokruszone prawie na proszek
* Masło rozpuścić w garnuszku, zdjąć z ognia i dorzucić połamaną czekoladę. Mieszać aż czekolada się rozpuścić
* Do pokruszonych ciastek dodać rozpuszczoną czekoladę, dosypać bakalie i wymieszać wszystko z dżemem
* Z masy uformować kuleczki, obtoczyć w wiórkach lub posypce (możne też użyć drobno posiekanych orzechów) i wstawić na co najmniej 30 minut do lodówki.
Smacznego!
"Zapomnijcie o brylantach. Na pewno odkryjecie, że to czekolada jest najlepszym przyjacielem dziewczyny" Carole Matthews
PS. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś zapraszam do zapisania się na mój newsletter, w niedzielę wyślę pierwszy numer z małą niespodzianką w prezencie. Przypominam, że aby otrzymać newsletter należy potwierdzić zapis, na podany przez Was email przyjdzie wiadomość z prośbą o potwierdzenie zapisu, jeśli nie dostałyście takiej wiadomości, sprawdźcie spam.
*
Jedną z największych moich pasji jest robienie na drutach. Próbuję to
połączyć z przyjemnością czytania. Co tydzień będę zamieszczała jedno
zdjęcie przedstawiające moją aktualną robótkę (robótki) i czytaną
książkę.
Bardzo
też lubię zaglądać na wasze blogi, by dowiedzieć się nad czym aktualnie
pracujecie i co czytacie. Podzielicie się ze mną swoimi pasjami.
Zapraszam w każdą środę na wspólne dzierganie i czytanie. *
Dzisiaj nie ma dziergania, a same czytanie. Nie dziergam od ponad tygodnia, żeby w końcu ręce dać naprawdę odpocząć, wystrzegam się też operowania myszką komputerową (uczę się obsługi komputera lewą ręką), a także wszelkich innych czynności obciążających rękę typu noszenie ciężkich zakupów.
A że jestem typem osoby, która łapie wiele srok za ogon, to teraz zaczynam wciąż to nowe książki. W chwili obecnej mam w "czytaniu" 6 pozycji. "Historia Impresjonizmu" to książka, której tytuł mówi wszystko. Jeszcze nie skończyłam Napoleona Hilla "Myśl i bogać się" oraz "The 100$ Startups", które czytam od kilku miesięcy, a już zaczęłam "Lifehacker. Jak żyć i pracować z głową." autorstwa Adama Pash i Giny Trapani. Jest to książka autorów znanej strony Lifehacker. A czym jest lifehacking? To korzystanie z różnego rodzaju sprytnych rozwiązań, które mają ułatwiać i przyspieszać wykonywanie różnych czynności począwszy od obierania owoców a skończywszy na porządkowaniu poczty elektronicznej. Ja póki co skupiłam się na przeczytaniu pierwszego rozdziału poświęconego właśnie porządkowaniu poczty elektronicznej, tworzeniu przejrzystych folderów tak by korzystanie z pęczniejącej poczty było efektywne. Ta pozycja to akurat w moim przypadku książka - podręcznik bardziej, bo staram się czytać i na bieżąco wykonywać zalecane czynności. Następny rozdział będzie dotyczył porządków w komputerze. Tu też mam sporo grzeszków na sumieniu i muszę zadbać, by mój laptopik nie padł (a prawie 5 lat już ma).
A żeby nie było, że skupiam się na samych poradnikach, to zaczęłam czytać "Sekretny język kwiatów" i wtedy przypomniało mi się, że przecież nie skończyłam jeszcze czytać trzeciego tomu Trylogii Stulecia czyli "Krawędzi wieczności" Kena Folletta.
A wkrótce mam nadzieję napisać parę słów o dwóch innych książkach, które przeczytałam w tym tygodniu.
PS. Po tylu latach pisania bloga postanowiłam stworzyć newsletter. Będę wysyłała do osób, które zapiszą się takie prywatne liściki nie częściej niż raz w tygodniu i za każdym razem będę miała dla Was drobną niespodziankę. Pierwszy numer już w niedzielę.
Zapisać się jest bardzo łatwo, wystarczy wpisać poniżej swój adres email oraz swoje imię, a następnie sprawdzić pocztę i potwierdzić chęć otrzymywania wiadomości ode mnie.
Zapraszam Was serdecznie.
PS2. Jeśli
podobał Ci się ten post, bardzo proszę udostępnij go na facebooku lub w
google+ lub twitnij - wystarczy kliknąć w którąś z ikonek poniżej tego
wpisu.
Moja mama i ja tak jesteśmy podobne do siebie, że najlepiej jest jak trzymamy się na odległość. Wiecie jak to jest, najbardziej denerwują nas w innych te cechy, których nie lubimy w sobie i z przykrością muszę stwierdzić, że tak jest w przypadku moim i mojej mamy. Co wcale nie znaczy, że nie możemy na sobie polegać lub że nie doceniamy siebie lub że nie mam być za co jej wdzięczna.
Tak, dziękuję Ci mamo, za to że:
Nauczyłaś mnie kochać maki.
Kiedy miałam pewnie z pięć lat mieszkaliśmy u mojej babci, ja w jednym pokoju z rodzicami, w drugim pokoju babcia, a wujek miał dla siebie pół kuchni. Oczywiście jak większość dzieciaków lat siedemdziesiątych spędzałam dzieciństwo w piaskownicy pod blokiem ale pamiętam też dni, w które rozkładałyśmy z mamą gazety na podłodze, na tym kartki lub kawałki papieru pakowego i malowałyśmy farbami maki, a następnie suszyłyśmy je przy małym grzejniku ze spiralną grzałką.
Wprowadziłaś mnie w świat drutów, szydełek, włóczek
i wszelkiego innego rękodzieła. Zaczynałam dość wcześnie, bo jeszcze przed rozpoczęciem pierwszej klasy. I chociaż pewnie zamiast szydełkowych kapciuchów wyszły mi potworki, ty jednak cierpliwie pokazywałaś mi jak trzymać szydełko, jak robić pętelki i chwaliłaś moje postępy.
Potem były próby nauczenia mnie haftowania krzyżykami i haftem płaskim - haft płaski był chyba ulubioną dziedziną mojej mamy.
Pokazałaś mi, że małe dzieci są do ogarnięcia.
Tu powinnam w sumie oburzyć się na mojego brata, bo jak się urodził (miałam wtedy 7 lat) mama całkiem przestała mieć dla mnie czas, a może po prostu zaczęła mnie traktować jak dużą dziewczynkę. Dzięki temu moje własne dzieci były mi niestraszne, mimo iż pojawiły się na świecie kilkanaście lat po moim bracie.
Codziennie, gdy wracałam ze szkoły wysłuchiwałaś moich opowieści o tym co wydarzyło się w szkole.
Zawsze wiedziałaś, z którą koleżanką akurat się kumpluję, kto komu podstawił nogę i co powiedziała na to Pani. Oczywiście działo się to przez pierwsze lata podstawówki, póki nie zaczęłam wchodzić w okres dorastania i nie zaczęłam mieć swoich tajemnic.
Niestrudzenie poprawiałaś moje błędy językowe
i nie pozwalałaś mi mówić suwalską - podwórkową gwarą. Dzięki temu teraz uszy i oczy mnie bolą, gdy napotykam wypowiedzi w stylu: "Lubię sobie zjeść kawałek torta" lub "Po proszę 15 deka cukierków na rozwagę" (to taki typowo suwalski kwiatek). I chociaż jak każdemu, kto nie ukończył polonistyki zdarza mi się mnóstwo błędów w codziennej komunikacji, to zawsze będę pamiętała, że nie mówi się przyjacielów ani przyjacieli.
Za to i za wiele innych rzeczy, dziękuję Ci Mamo!
PS. Jeśli podobał Ci się ten post, bardzo proszę udostępnij go na facebooku lub w google+ .
*
Jedną z największych moich pasji jest robienie na drutach. Próbuję to
połączyć z przyjemnością czytania. Co tydzień będę zamieszczała jedno
zdjęcie przedstawiające moją aktualną robótkę (robótki) i czytaną
książkę.
Bardzo
też lubię zaglądać na wasze blogi, by dowiedzieć się nad czym aktualnie
pracujecie i co czytacie. Podzielicie się ze mną swoimi pasjami.
Zapraszam w każdą środę na wspólne dzierganie i czytanie. *
Ech, jakoś nie mam czym się chwalić. Książka idzie powoli, dzierganie dość słabo. Potrzebuję jakichś czarów, bo inaczej jakoś blog mi całkiem się zamknie. Pewnie, gdyby nie grupka wiernych uczestniczek w środowych spotkaniach klubu WDiC, to i tego postu by pewnie nie było. Mam nadzieję, że u Was za to dzierganie i czytanie idzie pełną parą. Może jak polatam po blogach i zobaczę co działacie to energia mi powróci.
Wybaczcie, że w niedzielę wstawiam sobotnie link party, ale wczorajszy dzień spędziłam na trasie Suwałki-Warszawa-Suwałki, aby wieczorem wybawić się na musicalu Mamma Mia!
Uwielbiam film i teraz musical stał się moim ulubionym. Gdybym mieszkała w W-wie to pewnie poszłabym jeszcze z raz lub dwa.
A teraz już wracam do naszej zabawy w linkowanie.
Zasady zabawy:
♥Jeśli tylko macie ochotę możecie dodać link do JEDNEGO lub DWÓCH wpisów z minionego tygodnia, które uważacie za ciekawe.
♥
Może napisałyście tutorial, sfotografowałyście skończoną robótkę lub
ugotowany obiad, a może napisałyście ciekawy artykuł na dowolny temat i
chciałybyście zaprezentować go również osobom odwiedzającym mojego
bloga.
♥ Wystarczy dodać link pod tym postem klikając w niebieski przycisk "Add Your Link"
♥ Zapraszam serdecznie do zaglądania do osób, które biorą udział w linkowaniu i pozostawianiu komentarzy.
*
Jedną z największych moich pasji jest robienie na drutach. Próbuję to
połączyć z przyjemnością czytania. Co tydzień będę zamieszczała jedno
zdjęcie przedstawiające moją aktualną robótkę (robótki) i czytaną
książkę.
Bardzo
też lubię zaglądać na wasze blogi, by dowiedzieć się nad czym aktualnie
pracujecie i co czytacie. Podzielicie się ze mną swoimi pasjami.
Zapraszam w każdą środę na wspólne dzierganie i czytanie. *
Jakiś szalony był ten tydzień - w pracy organizowałam imprezę dla dzieciaków z konkursami, poza tym przeżyłam jednodniowy wypad do Warszawy w charakterze opiekuna wycieczki szkolnej. I z zaskoczeniem stwierdziłam dzisiaj, że to już środa, a ja mam cały dzień zajęty i piszę ten post między przewracaniem kotletów, bo za chwilę znowu wychodzę.
Przeczytałam tylko kilka stron książki "Myśli i bogać się" (nawet kupiłam sobie wersję papierową, bo jakoś wciąż nie mogę się przyzwyczaić do e-booków), wyciągnęłam też "Klub miłośniczek czekolady", ale też nie zrobiłam zbyt wielkich postępów. Za to mój Julek wgryzł się w temat, ledwo udało mi się odratować książkę ;-)
I chyba odblokowałam druty, tzn. ręka dalej mnie boli, może ciut mniej, a może po prostu przestałam zwracać na to uwagę i całą sobotę i niedzielę, jak to mój mąż nazwał, katowałam rękę dziergając sweterek dla Judyty i prując, bo wciąż mi się zmieniała koncepcja, a w wolnych chwilach, gdy już miałam dość zmieniających się koncepcji, brałam do ręki sukienkę, w której też więcej pruję niż dziergam. Niby nie jestem perfekcjonistką, ale taką czuję presję, że wciąż jestem niezadowolona z tego co robię. W każdym bądź razie idzie do przodu, powoli, ale do przodu.
PS.
Jeśli podobał Ci się ten post, bardzo proszę udostępnij go na facebooku
lub w google+ lub twitnij - wystarczy kliknąć w którąś z ikonek poniżej
tego wpisu.
Witam Was bardzo serdecznie w kolejnej odsłonie linkowego party. Niezmiernie mnie cieszy, że z tygodnia na tydzień rośnie liczba osób biorących udział w zabawie.
Zasady zabawy:
♥Jeśli tylko macie ochotę możecie dodać link do JEDNEGO lub DWÓCH wpisów z minionego tygodnia, które uważacie za ciekawe.
♥
Może napisałyście tutorial, sfotografowałyście skończoną robótkę lub
ugotowany obiad, a może napisałyście ciekawy artykuł na dowolny temat i
chciałybyście zaprezentować go również osobom odwiedzającym mojego
bloga.
♥ Wystarczy dodać link pod tym postem klikając w niebieski przycisk "Add Your Link"
♥ Zapraszam serdecznie do zaglądania do osób, które biorą udział w linkowaniu i pozostawianiu komentarzy.
PS.
Jeśli podobał Ci się ten post, bardzo proszę udostępnij go na facebooku
lub w google+ lub twitnij - wystarczy kliknąć w którąś z ikonek poniżej
tego wpisu.
*
Jedną z największych moich pasji jest robienie na drutach. Próbuję to
połączyć z przyjemnością czytania. Co tydzień będę zamieszczała jedno
zdjęcie przedstawiające moją aktualną robótkę (robótki) i czytaną
książkę.
Bardzo
też lubię zaglądać na wasze blogi, by dowiedzieć się nad czym aktualnie
pracujecie i co czytacie. Podzielicie się ze mną swoimi pasjami.
Zapraszam w każdą środę na wspólne dzierganie i czytanie. *
Chyba udało mi się odczarować trochę tę moją rękę. I boli jakby mniej, więc coś tam dziergam znowu. Wciąż powoli sukienkę oraz zaczęłam nowy sweterek. Tym razem robię obiecany różowy sweter dla Judyty. Jak zwykle mam na razie tylko ogólną koncepcję i jeden wyznacznik - ma być coś z warkoczami, bo robię go w ramach KALu na Ravelry w grupie Knitting in Poland. Warkoczy będzie raczej mało, bo to ma być sweterek na wiosnę i lato, więc nie chcę by był zbyt ciężki od warkoczy.
W zeszłym tygodniu skończyłam czytać "Stowarzyszenie Umarłych Poetów" i oczywiście nie powiem, że książka jest zła, ale wolałam film. Książka jest po prostu napisana na podstawie scenariusza filmu a nie odwrotnie, więc nie ma tam żadnych dodanych treści. Druga sprawa, że film oglądam w czasach nastoletnich i dlatego wtedy wywarł na mnie duże wrażenie, większe niż książka obecnie.
Teraz czytam "Myśl i bogać się. Podręcznik człowieka interesu." Napoleona Hilla. To taka wcześniejsza wersji "Sekretu". Wprawdzie jest tam podana (ponoć - jeszcze nie przeczytałam nawet połowy książki) recepta jak dzięki odpowiedniemu nastawieniu i pozytywnemu myśleniu dojść do dużych pieniędzy lub przyciągnąć duże pieniądze, ale każdemu pewna dawka "zaprogramowania się" na sukces i szczęście może się przydać, nie tylko w zarabianiu pieniędzy.
PS.
Jeśli podobał Ci się ten post, bardzo proszę udostępnij go na facebooku
lub w google+ lub twitnij - wystarczy kliknąć w którąś z ikonek poniżej
tego wpisu.
Dziś wpis typowo zdjęciowy i zdjęcia robione tym razem tylko przeze mnie, a nie przez mojego męża.
I do tego to zdjęcia robione komórką.
Pod wpływem Natalii z bloga Jest rudo i jej artykułu pt. Obiektyw do smartfona , kupiłam sobie w Biedronce obiektywy i szaleję ze zdjęciami robionymi komórką.
Efekt makro:
Pączki kwiatów jabłoni:
Pączki kwiatów porzeczki
Kwiaty wiśni i śliwki
A tak zaczyna kwitnąć berberys
I pąki bzu
W tym makro to niestety oddychać nie wolno. Ręce trzęsą się jak szalone, każdy mięsień drży i ciężko zrobić naprawdę ostre zdjęcie.
A teraz zdjęcia przy użyciu obiektywu zwanego Rybie oko:
A na koniec Wide Angle czyli szeroki kąt.
Najbardziej podoba mi się oczywiście ten obiektyw makro, chociaż na pewno wrzucę do torebki nie tylko komórkę ale też te maleńkie obiektywy z przyczłapką i będę starała się robić częściej fotki.
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
