Wspólne dzierganie i czytanie 71

* Jedną z największych moich pasji jest robienie na drutach. Próbuję to połączyć z przyjemnością czytania. Co tydzień będę zamieszczała jedno zdjęcie przedstawiające moją aktualną robótkę (robótki) i czytaną książkę.

Bardzo też lubię zaglądać na wasze blogi, by dowiedzieć się nad czym aktualnie pracujecie i co czytacie. Podzielicie się ze mną swoimi pasjami.

Zapraszam w każdą środę na wspólne dzierganie i czytanie. *

Nagonka świąteczna na nauczycieli

Dzisiaj zanim napiszę o książkach i dzierganiu pozwolę sobie na mały upust złości. Tak więc jak kogoś temat szkół i świąt nie interesuje to niech przejdzie od razu do następnego akapitu. 

Wchodzę ostatnio na fejsa, a tam dwa rodzaje dyskusji - o pogodzie (akurat na to nie mam zupełnie wpływu, więc po co narzekać) i o tym jak to w szkołach mogą być ferie świąteczne, skoro tylko co były ferie zimowe i nauczycielom to chyba posrało się w głowach.

Po pierwsze, to jak chodzę do szkoły już ponad 30 lat (z małymi przerwami) do na przełomie marca i kwietnia zawsze była Wielkanoc i nawet za komuny uznawano święta kościelne i były to dni wolne. 

Po drugie, to nie nauczyciele decydują o feriach, tylko grupa pajacy za nasze pieniądze wymyśla przeróżne ustawy, nakazuje obchodzić wszystkim święta kościelne i wymyśla dodatkowe dni wolne od zajęć dydaktycznych, bo część dzieci nie może chodzić do szkoły w przeróżne długie weekend, kiedy to ich rodzice biorą urlopy, wyjeżdżają na Bahamy i potem te dzieciaczki musiałyby nadrabiać zaległości. Większość nauczycieli nie chce tych dni wolnych, bo i tak musi przyjść do pracy na różnego rodzaju rady, szkolenia, dyżury, kiedy tak naprawdę nic konkretnego się nie dzieje.

Po trzecie, jako matka rozumiem, że dzieciom trzeba zapewnić opiekę - świetlica jest w szkole czynna, ale dzieci - uwierzcie, wcale nie chcą chodzić na świetlicę, chcą po prostu w domu odpocząć, cieszyć się wolnymi dniami. Ja być może jestem w bardziej komfortowej sytuacji, bo mam rodzinę na miejscu i nawet gdy pracowałam w biurze lub recepcji na zmiany to udawało mi się zorganizować taką opiekę w rodzinie lub za pieniądze (niania).

Po czwarte, to mam już dość słuchania tego jacy ci nauczyciele do niczego. Gadacie tak kochani rodzice między sobą, przy dzieciach, a potem dzieciaki taką waszą postawę przyjmują i uważają, że nauczycielom nie należy się szacunek, że mogą robić wszystko co im się podoba. Z jednej strony uważacie, że Wasze dzieci, Wasza sprawa jak wychowujecie dziecko, a z drugiej strony chcecie, żeby szkoła zajmowała się Waszymi dzieciakami od rana do wieczora i pewnie jeszcze w niedziele i święta. Jako matka 4 dzieci spotkałam się z wieloma nauczycielami, wysłuchałam wielu uwag na temat nauczycieli od moich osobistych dzieci i czasami mnie trzęsie jak każdego rodzica, ale uczę dzieci zrozumieć też drugiego człowieka, a przede wszystkim tego, że dobre wychowanie nie pozwala mówić wszystkiego co nam ślina na język przyniesie, że sposób w jaki odnosimy się do innych ludzi - kolegów, nauczycieli, innych dorosłych - jest odzwierciedleniem nas samych. 

Ostatnio właśnie takie cytat napotkałam:

Jest to jedna z najtrudniejszych prac, wychowanie dzieciaka na dobrego człowieka, serdecznego wobec innych, nie stawiającego siebie przed innymi, wiedzącego gdzie przebiegają granice. Wiem o czym mówię, bo mam to w domu na co dzień. 

Wracając do tego opluwania nauczycieli w internecie, w mediach, w zaciszu domowego ogniska. Jak myślicie do czego to doprowadzi? Czy dzięki temu edukacja naszych dzieci będzie lepsza? Czy nasze dzieci będą szanowały Was samych, jeśli nie nauczycie ich szacunku do osób, z którymi spędzają często więcej czasu niż z Wami rodzicami? 

Niedawno napotkałam artykuł pt. Nauczyciel - czarna owca, polecam przeczytać.  

I to nie był żart Prima Aprilisowy. 

A wracając do robótek i książek. 

Wciąż słucham ostatnią część Harrego Pottera i ta część robi na mnie największe wrażenie, w języku angielskim słucha się cudownie, robi ogromne wrażenie, trzyma w napięciu jak najlepszy kryminał, chociaż przecież wiem co się wydarzy. Zaczęłam też czytać Skrawki życia, ale czytam powoli, bo staram się czytać i dziergać, a metody szybkiego czytania można stosować tylko, gdy się skupia właśnie na czytaniu, a ja niestety czuję przymus robienia na drutach. Jak pisałam już w zeszłym tygodniu czy nawet 2 tygodnie temu, narzuciłam sobie zbyt dużo i oczywiście nie wyrabiam się. A przymus dziergania czuję, bo oczywiście boję się, że moje pomysły się ulotnią, że nie zdążę ich zrealizować, a już nowe się cisną.

Na zdjęciu zaczątek niebieskiego sweterka, który ma być ulepszoną wersją fioletowego kardiganu z Malabrigo Sock. I jeszcze druga wersja mojej marcowej chusty - tym razem z lnu. Pierwszy raz robię chustę z lnu, kolory nie do końca mi pasują, ale to jest jedyny minus robienia zakupów przez internet, nie zawsze kupię kolory, które mi pasuję. 

A teraz zapraszam Was na

   

    An InLinkz Link-up