Niedziela

Piękna pogoda sprzyjała wycieczkom i spacerom. Nie, nie śledziliśmy przed telewizorem całej transmisji z pogrzebu Prezydenckiej Pary. Zabraliśmy dzieci nad Wigry.
Mieszkam w niewielkim mieście, ale i tak cisza wsi dzwoniła mi w uszach, a spokój sprawiał, że człowiek czuł się błogo - nawet Julkowi udzieliła się ta atmosfera i nie bał się spaceru w nieznanej przestrzeni. W sumie to nie do końca nieznanej - dość często jeździmy nad Wigry, ale latem okolica tętni tak samo życiem jak np. Warszawa ;-)

Wiatr chwilami wiał naprawdę mocno i jezioro wyglądało przepięknie, a tutaj widok na klasztor w Wigrach.

I ja z córeczką


Buziaczek do Julka:

I nas troje:


Tatuś z maluchami:


I jeszcze kilka fotek:



Prawda jak tu spokojnie?



A wieczorem przypomniało mi się, że muszę uszyć ubranko dla przedszkolnej lalki.
Najpierw zrobiłam sukienkę, a później dorobiłam jeszcze poncho.



Pozdrawiam serdecznie wszystkich, którzy dotrwali do końca mojego długaśnego wpisu i życzę Wam miłego poniedziałku.